- желденүү
- aeration
ыргызча-инглисче-орусча текникалык сөздүк. - Кыргыз мамлекеттик текникалык университет, Текник басма борбору. Б.: Курманалы К., Карыпбек Н., Карыпбек Б. . 2005.
желденүү
Look at other dictionaries:
бастырық — зат. Қатты желден, дауылдан қорғану үшін шаңырақтың екі жағынан арқанның екі ұшымен байлап, дәл ортасын ауыр затпен бастырып қою әдісі (Қаз. этнография., 1, 428). Бастырық арқан. сын. Үйді бастыратын, желден қорғайтын (арқан). Үйдің б а с т ы р ы … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жалбағай — (көне.) жауын шашыннан, ыстық пен шаңнан, желден қорғану үшін сырт киімдердің өзіне қоса тігілген еркектің бас киімі. Төбесі төрткілденіп, маңдайы мен құлағы, артқы жағы тұтасып, адамның мойнын, иығын жауып тұрады … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
ық — зат. Үйдің, қораның т.б. желден, жауыннан қаға беріс жағы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алақаншықтау — (Қар., Нұра) әлсіз желден қардың борай бастауы. – Иә, байқадыңдар. А л а қ а н ш ы қ т а п жатыр ғой. Боран болып кетпесін кім біледі… (Ғ. Мұст., Дау. кейін, 203) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
орам — 1 (Ақт., Қараб.) жер су. О р а м беру – жер су беру (Ақт., Қараб.) 2 (Рес.: Орын., Омбы) көше, квартал. О р а м ғ а қарай шықсақ та болады. Түнде соққан қатты желден о р а м д а бірнеше бағаналар құлап қалыпты (Рес., Орын.). О р а м д а олардың… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сусамыр — (Жамб., Мер.) түйе жейтін шөп. Ертедегі түркі жазба ескерткіштерінде суксумур суықтан, желден болатын ауруларға ем болатын өсімдік (кардамон). Түркі тілдеріне үнділерден ауысқан сөз екендігі көрсетілген (ДТС, 1969, 513) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сырқуат — (Орал: Казт., Жән.; Павл., Ерт.) аяқ қолдың сырқырап ауруы. Мағнұр с ы р қ у а т болып, дәрігерге қаралуға кетті (Орал, Жән.). С ы р қ у а т желден жабысады (Павл., Ерт.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
шақа — 1 (Маң., Маңғ.; Түрікм.: Таш., Көнеүр., Тахта, Тедж., Байр.) ағаштың, мақтаның (қозаның) бұтағы. Кешегі желден дарақтардың ш а қ а с ы сынып, жол үстінде шашылып жатыр (Түрікм., Таш.). Жусанның ш а қ а с ы н а мылтығын іліп қойып, көлеңкесіне дем … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әупірім — сын. жерг. Құтырған, есірген. Оның үстіне осынау ышқынып соғып тұрған ә у п і р і м желден, өкірген теңізден, өкіректеген әумесер толқындардың гүрілінен құлағы бітіп қалды (Ә. Нұрпейісов, Соңғы., 290) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
бүкті — сын. Бүгі бар; тымырсықты, қапырықты. Тұнықтан қанып ішеді де, б ү к т і тоғай бойының найза тұмсық көкбасы мен қылыш қанат бөгелегінен, қан сорғыш сонасынан жан сауғалап, желден қырға шығады (М.Мағауин, Аласапыран, 45) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
жел — арқан. Қатты соққан желден киіз үйді сақтау үшін сыртынан айнала бастыратын арқан. Ж е л а р қ а н д ы үйдің екі жағынан қапсыра орап әкеліп, қазыққа мықтап байлайды (Қаз. этнография., 2, 284). Желге ұшып кетті. Жоқ болды, құрыды. «Кешір» деген… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
